คลายความทุกข์ได้ง่ายๆ สมาธิคลายทุกข์

คลายความทุกข์ได้ง่ายๆ สมาธิคลายทุกข์

คนเราทุกคนล้วนแต่มีทั้งความสุข ความทุกข์ และปัญหาต่างๆเข้ามามากมาย แต่คนเราจะมีวิธีขจัดหรือคลายความทุกข์และปัญหาให้ตนเองมีความสุขได้อย่างไรนั้นก็จะขึ้นอยู่กับเรื่องราวของแต่ละคนที่พบเจอแตกต่างกันออกไป

การหาวิธีคลายทุกข์จึงแตกต่างกันออกไป บางคนอาจจะหาวิธีคลายทุกข์ด้วยการไปดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือ ไปเที่ยวผ่อนคลายสูดอากาศธรรมชาติ หรือบางคนเมื่อเจอเรื่องทุกข์อาจจะเก็บตัว นอนร้องไห้ ข้าวปลาไม่กิน น้อยใจตัวเอง จนลามไปถึงขั้นอยากฆ่าตัวตายเพื่อหลบหนีปัญหา เพราะมัวแต่คิดถึงปัญหาว่าทำไมฉันต้องพบเจอเรื่องแบบนี้ด้วยนะ จนลืมมองถึงทางออกที่จะพาตัวเองให้หลุดจากเรื่องราวร้ายๆ

วิธีง่ายๆที่ช่วยให้มีพลังบวก

การทำสมาธินับเป็นอีกหนึ่งวิธีที่สามารถช่วยให้เราสามารถผ่านปัญหาเลวร้ายไปได้เช่นกัน การทำสมาธิเป็นวิธีง่ายๆที่ทุกคนก็สามารถทำได้และไม่ได้มีค่าใช้จ่ายอะไรมากมาย การทำสมาธิไม่จำเป็นจะต้องนั่งทำในวัดอย่างเดียวเสมอไป อยู่ที่ไหนท่านก็สามารถทำได้ เพียงแค่หาสถานที่สงบๆ ที่ทำให้จิตใจเรานิ่งไม่วอกแวก สติให้อยู่กับตัวเองตลอดเวลาหายใจเข้าให้รู้ว่าหายใจเข้า หายใจออกให้รู้ว่าหายใจออก เดินให้รู้ว่ากำลังเดิน บางคนอาจจะใช้วิธีทำสมาธิโดยการนั่งขัดสมาธิมือทั้งสองข้างประสานกันแล้วหลับตา หรือบางคนอาจจะใช้วิธีทำสมาธิโดยการเดินจงกรม จะทำสมาธิโดยวิธีไหนๆ ก็ไม่ผิด หากท่านลองปฏิบัติบ่อยๆ จนเกิดความเคยชินไม่ว่าเจอเรื่องอะไรเราก็จะผ่านมันไปได้ สมาธิอาจจะไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาในทันทีแต่สมาธิจะช่วยให้เรามีสติในการดำเนินชีวิตและลดอารมณ์ของเราลงได้ จากเมื่อก่อนเราอาจจะเป็นคนที่พอเจอเรื่องทุกข์ใจหรือปัญหาเข้ามาแล้วเกิดความเครียด หาทางออกไม่เจอ ใจร้อน โวยวายต่างๆ นาๆ พอได้ใช้สมาธิเข้ามาช่วยลดอารมณ์เราอาจจะกลายเป็นคนที่กล้าเผชิญต่อสู้กับความทุกข์ และปัญหาได้อย่างมีสติก็เป็นได้

ดังนั้นการทำสมาธิถือเป็นเรื่องที่ดีที่น่าปฏิบัติ และนับว่าเป็นอีกหนึ่งทางเลือกในการช่วยแก้ปัญหาได้ อย่างเช่นคำที่โบราณกล่าวเอาไว้ว่า “เมื่อสติมาปัญญาก็จะเกิด สติเตลิดก็จะเกิดแต่ปัญหา” หมั่นฝึกฝนแล้วปฏิบัติให้เป็นความเคยชินเป็นกิจวัตรประจำวัน และไม่ว่าเราจะเจออุปสรรคปัญหาที่เข้ามาหาเรามากน้อยเพียงใด เราก็จะมองปัญหาที่เข้ามานั้นเป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อยของชีวิตที่เราพร้อมจะฝ่ามันไปได้ในทุกๆเรื่องโดยใช้สติของตัวเราเอง “ตนควรเป็นที่พึ่งแห่งตน” สติของเราไม่มีใครทำแทนได้นอกจากตัวของเราเอง